Terug naar vorige pagina | Naar vorig verslag |
Naar volgende verslag | |
Het Probleem 1 - WSC 1
Gespeeld op 14-10-2010
1w | Dave van der Kist | 1817 | 0 -1 |
Paul Scheermeijer | 1936 |
2z | Hans Wijnand | 1968 | ½ - ½ |
Jan Schuur | 1980 |
3w | Peter Wijnand | 1888 | ½ - ½ |
Mark Nieuwenbroek | 1842 |
4z | Dick Spel | 1784 | ½ - ½ |
Gert-Jan Goedhart | 1914 |
5w | Michel Weenink | 1648 | ½ - ½ |
Rob Kotmans | 1903 |
6z | Harry Boom | 1608 | 0 -1 |
Marcel Manshanden | 1834 |
7w | Theo van Tubergen | 1657 | 0 -1 |
Frank van de Pavoordt | 1824 |
8z | René Groot | 0 -1 |
Rob Scheermeijer | 1931 | |
-------- |
|||||
WSC 1 |
2–6 |
Het Probleem 1 |
|||
Even parkeren bij Het Probleem (of Tal/DCG die in hetzelfde gebouw zitten, maar op een andere avond) kost per auto minstens 9 euro. Aangezien we met wel 3 auto's waren gekomen (Hans kwam op eigen gelegenheid) was dit een dure avond voor ons. Misschien moet er maar een regel ingesteld worden dat verenigingen waar het gratis parkeren is, vier maal thuis mogen spelen. |
Helaas kon Dave, die zijn partij in Weesp al vooruitgespeeld had, door tijdgebrek geen halfje laten bijschrijven. Hij stond bijna de hele parij onder druk en waarschijnlijk op een gegeven moment ook wel verloren. Hoewel hij later wel tegenspel kreeg, was er daardoor al zoveel tijd verbruikt dat hij daar geen profijt meer uit kon trekken. Met nog slechts enkele seconden op de klok gaf hij maar op in een gelijke stelling. Hans had het met zwart moeilijk. Het witte voordeel bleef echter binnen de remise grens en toen het spannend werd kon hij via tactische dreigingen afwikkelen naar een gelijkstaand toreneindspel. Peter kreeg een scandinavische partij op het bord (evenals Theo trouwens) en na 1.e4 d5 2.exd5 Dxd5 3.Pc3 Da5 Theo ging hierna verder met d3, Le2, Lf3 en Pge2 4.d4 c6 koos ik, niet gehinderd door enige theoretische kennis, voor de opstelling Ld3, Pge2 en Lf4. De theorie schrijft voor Lc4, Pf3 en Ld2. Op die manier komen er truukjes in de stelling zoals d5, na slaan gevolgt door Pxd5 met gelijktijdige aanval op de dame. Zoals het ging wist ik me nog van het loperpaar te verzekeren, maar kon geen druk ontwikkelen. Toen mijn tegenstander remise aanbood na zijn 17e zet, zag ik daarom geen reden om dit te weigeren. Dick kwam goed uit de opening maar, zoals hij later aangaf, als het wat later op de avond wordt ziet hij het allemaal niet zo scherp meer (màg het met z'n 87 jaren!) en is hij allang blij als z'n opponent remise aanbied. In dit geval gebeurde dit ook nog toen wit al overwegend stond en nog best voor het volle punt had kunnen strijden. Ik weet echter niet hoeveel tijd er nog resteerde voor beide spelers. |
|
|
|
|
Peter Wijnand |