Terug naar vorige pagina	Naar vorig verslag
	Naar volgend verslag

1w Peter Wijnand     1903  1 - 0  Theo Weijers      1876
2z Hans Wijnand      1920  ½ - ½  Martin Niewenhuis 1826
3w Wim van Spengen   1758  0 - 1  Piet Ruhe         1795
4z Dick Spel         1754  ½ - ½  Rob Geukes        1652
5w Harry Boom        1630  ½ - ½  Pieter Smit
6z Theo van Tubergen 1638  1 - 0  Murat Karatas
7w Michel Weenink    1658  1 - 0  Nadia Hasnan      1645
8z André Ottenhoff   1491  1 - 0  Paul de Lange     1557
                          ———————
                    WSC 1 5½ - 2½ Gambiet 2 

Een ieder had zijn eigen vorm van vervoer: 3 gingen (voornamelijk) met het openbaar vervoer, 4 namen de gok om een parkeerplaatsje in de binnenstad te vinden voor hun 2 auto's en Dick nam zelfs sportief de fiets omdat hij opzag tegen het loopwerk dat vereist is bij gebruik van het OV. Achteraf had hij echter best mee kunnen rijden met een auto. Had iedereen van tevoren laten weten hoe hij wilde reizen, dan hadden we dat wat beter kunnen plannen en had hij niet pas om half een thuis hoeven komen! Gambiet zit net zoals vroeger in een bruin café, ditmaal "De Laurierboom", dat zijn naam ontleent aan het feit dat het gelegen is aan de Laurierstraat. Het was er (natuurlijk) wat donkerder dan we gewoon zijn. De meeste partijen waren echter nog best goed te volgen met een laaghangende lamp boven elk bord, al gold dat niet voor Harry en Theo die het samen moesten doen met 1 lamp. Ook was de beschikbare ruimte rond een aantal tafels niet om over naar huis te schrijven; soms waren er acrobatische toeren vereist om zelfs maar van je stoel op te kunnen staan! De eerste partij waarbij de stukken weer in de doos konden, was die van Wim: hij kwam vanuit de opening in een slechtere stelling (met een pion achterstand) door een verkeerde afruil. Even later voelde hij zich verplicht om deze situatie te verergeren door een paard tegen 2 pionnen te offeren voor vage compensatie. Een vereiste voor die compensatie was echter wel dat hij de rest van zijn stukken zoveel mogelijk op het bord hield. Zes zetten later wist zwart middels een mooie combinatie de dame en een toren af te ruilen, zodat Wim er direct al geen brood meer in zag en opgaf: 0-1. Theo kwam in een eindspel terecht waarin beiden het loperpaar hadden en een viertal zwakke pionnen. Het grote voordeel voor hem was dat twee van zijn pionnen, vrijpionnen waren (op de a- en h-lijn). Even later ruilde zijn tegenstander zijn zwarte loper af en liet zijn witte loper insluiten in een hoek, waar hij werd gehinderd door zijn eigen pionnen en het enige ontsnappingsveld werd gedekt door zijn tegenhanger bij wit. Hierdoor had Theo vrij spel op de andere vleugel: 1-1. Bijna de hele partij kon Dick bogen op een substantieel voordeeltje. Maar zoiets betaalt zich niet vanzelf uit en nadat hij een tijd lang tevergeefs geprobeerd had om dit te verzilveren koos hij toch maar eieren voor zijn geld en nam genoegen met remise: 1½-1½.

Mijn eigen partij was kort, maar natuurlijk niet zo kort als die uit de eerste ronde: 1.e4 c6 2.d4 d5 3.e5 c5 deze voortzetting ben ik slechts één maal eerder tegengekomen (zie mijn partij tegen Grasmat in 2009) en heeft het nodige venijn: die partij verloor ik 4.Pc3 populairdere zetten zijn dxc5 en c3 cxd4 Pc6 houdt de spanning in het centrum nog wat vast 5.Dxd4 e6 zwart geeft gedwongen het plan op om zijn loper buiten de pionnenketen te ontwikkelen zoals de gewoonte is in de Caro-Kann 6.Pf3 Ld7 7.Ld3 Pc6 8.Dg4 a6 hij wil geen uitstapjes van mijn paard naar b5 9.0-0 Pge7 10.Te1 Pg6 11.h4 Dc7 12.Dg3 0-0-0 13.h5 Pge7 14.a4 ik kon materialistisch zijn en een pion winnen met 14.Pg5 Le8 15.Pxh7, maar het is een onbelangrijke pion en ik wil natuurlijk niet de toren op h8 vroegtijdig tot leven wekken, hoewel het misschien best speelbaar is Pb4 15.Lg5 Lc6 na h6 16.Lxe7 Lxe7 17.Dxg7 is de stelling in dynamisch evenwicht, wit moet echter wel oppassen dat zijn dame niet in de verdrukking komt 16.Pd4 Df4!? Te8?? een blunder, al had ik het op dat moment zelf ook niet in de gaten. In zijn haast om uit de penning te komen ontneemt zwart zijn witte loper een vluchtveld. Hiervan had ik direct kunnen profiteren met 17.Pcb5! axb5 18.axb5 en Ld7 kan niet wegens Ta8+ met dameverlies. 17.Df3? ik zag het dus niet meteen Pg8?! hij had de pion op f7 moeten opofferen met Ld7 om het vege lijf te redden

18.Pcb5! is nog steeds erg goed Lxb5?! gooit de boel open, maar ook axb5 20.axb5 Kb8 21.bxc6 leidt tot verlies, het stuk mag niet geslagen worden 19.axb5 Ph6?? het leven is geen pretje na Lc5 20.bax6! Lxd4 21.a7 Lxa7 22.Txa7, maar toch had daarvoor gekozen moeten worden, nu heeft wit vrij spel op de damevleugel 20.bxa6 bxa6 21.Lxa6+ Pxa6 22.Txa6 Lc5 23.c3 Lxd4? een fout in verloren stelling 24.cxd4 Db7 25.Da3 Kb8 26.Dd6+ en zwart geeft op. 2½-1½.

Harry had ettelijke kansen om zijn grote voordeel van 2 verbonden vrijpionnen in een punt om te zetten, maar had zoals gewoonlijk problemen om zijn tijd goed in te delen. Op het laatst wist zwart, in vliegende tijdnood van wit, een stuk te offeren voor de laatste pion waarmee remise een feit was: 3-2.

Vanuit deze stelling vervolgde hij met 47.Kh6?? Pxh3 48.a4 de partij. Verdere zetten werden er in tijdnood niet meer geschreven. Winnend was echter (voor zover je daarvan nog kan spreken als je nog maar weinig tijd hebt om het te bewijzen) 47.Kg4! Pxg6 48.Kxf3. Het grote verschil met de partij is dat de koning meer gecentraliseerd staat en natuurlijk heeft wit zijn h-pion nog. Deze stelling had hij misschien wel kunnen uitschuiven.

De tegenstander van André dacht een winnende mataanval te hebben en wilde daar wel een volle toren in steken. Helaas voor hem was het een optisch bedrog en kon zwart, door een paard terug te offeren, zijn koning naar een veilige haven dirigeren. Op zich zou dit misschien niet genoeg geweest zijn voor het hele punt, maar wit liet het niet bij één fout en André kon uiteindelijk een pion laten promoveren: 4-2 De partij die ons over de streep trok was die van Michel. Er waren vele tactische momenten te genieten, die echter niet allemaal ten volle benut werden.

Wit dacht hier een pion te winnen met 11 Pxe5?! Pxg3 12.Pxc6 en door een foutje van zwart lukte dat ook nog. bxc6? met Lxf2+! 13.Kd1 (13.Kxf2? Pxh1+ 14.Txh1 bxc6) bxc6 14.hxg3 zou zij de pion terug gekregen hebben met een iets betere stelling 13.hxg3. Michel krijgt nu buiten de pion ook nog een mooie open lijn voor zijn toren.		Nu was het de beurt aan zijn tegenstandster om aan de verleiding van pionwinst toe te geven met Lxa3? maar na 20.d4 Dg7 21.Txa3 verliest ze gewoon een vol stuk zonder compensatie.

In deze stelling heeft Michel nog steeds een stuk voorsprong en de zwarte koning en dame staan belabberd. Dan moet je echter geen zware stukken afruilen zoals in de partij met 30.Dxg5+? maar de druk opvoeren, bijv. 30.Th1 Lxe4 31.Lxf7+ Kxf7 32.Txh6 Kh7? na Dxg5 31.Pxg5 Ld5 staat wit natuurlijk nog steeds huizenhoog gewonnen, maar nu had het in één keer uit kunnen zijn 31.Dxh6?? 31.Th1 Txe4 32.Lg6+ Kg8 33.Lh7+ Kh8 34.Lxe4 Lxe4 35.Dg7 mat Kxh6 en zwart leeft nog.

Gelukkig kon de stelling dat allemaal nog hebben en Michel zat, in tegenstelling tot zijn tegenstandster, nog goed in de tijd. Toch duurde het nog tot de 52e zet voordat hij een matnet kon vlechten: 5-2. De laatste partij van de avond was, net als in de vorige ronde, van Hans. Wit verloor op de 31e zet een kwaliteit, maar ondanks dat deze een kwartier te laat aan de partij begonnen was hadden beide spelers minder dan 10 minuten op de klok voor de rest van de nog steeds ingewikkelde partij. Deze sleepte zich trouwens nog voort tot de 78e zet, waarbij op het eind de zetten in vliegende tijdnood over het bord vlogen. Met nog 5 seconden op wits klok ging zwart door z'n vlag met koning + 2 pionnen tegen een eenzame koning. Geen matpotentieel dus remise: 5½-2½.

Peter Wijnand